Martinique & The end of the blog

Daar zitten we dan ’s ochtends vroeg aan de eettafel van ons appartement op Martinique, onze laatste blog te tikken op onze laatste dag van onze reis. Vanmiddag vliegen we terug naar Nederland, waar we, als het allemaal goed gaat met o.a. een overstap in Frankfurt, morgenmiddag aankomen. Wat is dat snel gegaan, de tijd vliegt! Deze laatste week op Martinique hebben we terug geblikt op onze reis, waarbij je het gevoel hebt dat sommige gebeurtenissen veel langer zijn geleden of op een hele andere reis hebben plaats gevonden. Wat een raar ding is tijd toch. Moeilijk ook om zo’n reis samen te vatten of een hoogtepunt (of dieptepunt) aan te wijzen. Van te voren heb je verwachtingen en aan het eind is het toch allemaal anders. Maar de reis is helemaal geslaagd en we hadden eigenlijk nog best langer willen doorreizen, waarbij we nu ook veel zin hebben om naar huis te gaan om alle vrienden en familie weer te zien en te spreken.

Wende is ook geslaagd als wereldreizigster. Wat heeft ze het goed gedaan, elke nieuwe plek is een nieuw avontuur voor haar en toch slaapt ze overal goed. Ze begroet iedereen vrolijk die we tegenkomen, is blij als we de auto of draagzak in gaan (de buggy vindt ze wat minder). Wat een trotse en blije ouders zijn wij.

Dan eerst nog terug naar onze week op Martinique. Martinique is een prachtig ‘bounty’ eiland, inclusief palmbomen, stranden, jungle, vulkaan en bijbehorende fauna (kolibries galore en af en toe veel te grote insecten op plekken waar je ze liever niet aantreft). Onze bedoeling afgelopen week op Martinique was om zo min mogelijk te doen. En dat is, voor onze doen, redelijk goed gelukt. Auke heeft nog een dag kitesurf lessen gehad, hebben we een dag een vulkaan ‘beklommen’, een paar rondritjes over het eiland maar met name gechilled bij het strand, aan het zwembad of op ons terras.

We moesten even wennen aan de Franse slag en manieren, de iets wat vreemde openingstijden hier en daar, maar na ons eerste baguette zat het goed.
Wel waren we getuige van ongenodigde gasten op onze eerste verblijfplaats op het eiland. We hadden al eerder die avond 2 jongens zien lopen die zich iets wat verdacht gedroegen, fluisteren etc. Toen ze ons later voorbij liepen en ze erg schrokken toen we ze ‘bonne soirée’ wenste vanaf ons terras, waarschijnlijk hadden ze ons niet gezien, vonden we het wel erg verdacht worden. Auke is toen gaan kijken wat ze gingen doen en zag vervolgens iemand met een lichtje zitten porren bij een deurslot, Auke riep wat naar ze, waarop ze hard weg renden. Gelijk de receptie ingelicht, die er niet echt haast bij had, omdat er eerst gedacht werd dat ons licht kapot was ofzo. Ja, de Fransen en Engels is een lastige combinatie. Nadat de Google Translate App aan het licht had laten komen dat het toch echt om mogelijke inbrekers ging werd de ‘security’ ingeschakeld, lees: 2 gangster boys die wilden weten hoe de inbrekers eruit zagen. Ok, uitleg gegeven van hun verschijning en je voelt hem al aankomen... Een kwartier later werden 4 verdachten voor ons huisje voorgeleid, en of we even wilden aanwijzen wie de inbrekers waren. ‘Gelukkig’ zaten de jongens er niet tussen en werden we bedankt voor onze hulp waarna we weer rustig aan onze gin-tonics verder konden. Behalve van het ontdekken van fluitende kikkers (Google maar) zijn er ’s avonds geen andere spannende dingen meer gebeurd.
Dit was wel het geval in ons andere appartement. Een ware horror movie scene deed zich voor, althans dat vind Annemiek. Tijdens de eerste avond een bezoek te hebben gebracht aan de wc, en Annemiek zich nog omdraaide om door te spoelen, werd daar een insect in de wc pot aangetroffen van de afmeting ‘onmogelijk groot’, ‘ik hoop niet dat dit kan vliegen’, ‘die zat er net toch ook al niet’ en ‘AAAAUKKKKKE!!!’. Nadat ook Auke van de schrik was bekomen is het nog steeds onwerkelijke grote en onbekende en gelukkig niet weer aangetroffen insect provisorisch doorgespoeld om hem vervolgens nooit meer aan te treffen. Misschien hadden we toch eerst een foto moeten nemen...

En nu zit het erop! Als we dan toch terugblikken hebben we meer gedaan en meer gereisd dan eigenlijk ons plan was. Maar stiekem lag dat eigenlijk ook wel weer in de lijn der verwachting. Het nachtleven van alle plekken is volledig langs ons heen gegaan (redelijk logisch met een kleine madame). Maar we hebben ons steeds goed vermaakt ’s avonds. We hadden van te voren veel films mee genomen die we nog eens wilden zien, waaronder Ravenous, The man from earth, etc. En we hebben ze alle 20 kunnen kijken.

Wat hebben we afgelegd?
- Bijna 11.000 kilometer zelf gereden in huurvoertuigen.
- 11 vluchten in het vliegtuig (en meer als je de overstappen mee telt)
- 5 landen bezocht (8 als je de overstappen mee telt)
- 30KM gefietst
- 5KM gekanood
- 187 KM gerend (Alleen Auke dan, check zijn Strava)
- Oneindig veel KM’s gewandeld

Wat hebben we achter gelaten (vergeten en kwijt geraakt)?
- >10 kinderhaarelastiekjes
- Magneettekenbord van Wende (laten liggen onder de bank van een hotel in Santiago)
- Eerste drinkbeker van Wende (ligt nu op de achterbank van een Chileense taxi)
- Meerdere speelblokjes en ander speelgoed
- Meerdere eet- & drinkwaren (We hebben meerdere keren de koelkast inhoud vergeten mee te nemen)
- Sandaal van Wende (ligt in de oceaan of vermoedelijk op een onbewoond eiland)
- Drie zonnebrillen van Auke (2 kapot en 1 gedoneerd aan de oceaan, tevens een nieuw record)
- De kinderwagen, maar die is later terug gekomen met een taxi rit
- Wende haar tweede drinkbeker, die terug kwam na een ritje in het vliegtuigruim samen met de kinderwagen
- Heel veel kleren ter donatie, ook zodat we voldoen aan de slechts 2 x 20 kilo die we mee mogen nemen op de laatste vlucht naar huis (leuke uitdaging)

Maar we hebben nooit ergens echte problemen gehad tijdens onze reis. Het bleef bij een platte band, een kapotte kies en wat spullen die we kwijt zijn geraakt. We wisten dat het ‘gemakkelijke’ reislanden zouden zijn. Daarnaast is het hebben van eigen vervoer natuurlijk een luxe, je bent zoveel flexibeler. Het nadeel is dat je alleen minder mensen tegen komt. Maar we zijn erg blij dat we dit nu hebben kunnen doen, dat we het hebben kunnen regelen met het werk en erg fijn dat Annemiek (zusje van Auke) in ons huis kon wonen. Ook met een kleine is het reizen heel goed te doen. Onze eerste grote reis was precies 10 jaar geleden (toen naar China, Hong Kong, Nieuw zeeland, Samoa, Verenigde Staten), dus over 10 jaar kunnen jullie weer een blog verwachten ;) Nog genoeg landen om te ontdekken.

Tips
- Als je niet technisch bent, zorg ervoor dat je een handleiding van het voertuig bij je hebt in een taal die je begrijpt (dit was echt een lifesaver tijdens onze platte band).
- Google Translate App. Behalve Engels spreken we eigenlijk niet goed andere talen. Daarom was dit super handig. Ook kan de app offline vertalen als je het taalpakket download en kan de app ook foto’s van teksten vertalen.
- De draagtas van Thule is echt geweldig. Daarmee konden we de meeste hikes gewoon maken en deze past precies in 1 van onze koffers i.c.m. de volgende tip.
- Het reisbed voor Wende van Phil & Teds die slechts 3 kg weegt.
- Neem kleding mee die je niet perse na de reis terug meer naar huis wilt nemen, zodat je die achter kan laten.
- Check altijd de koelkast nog als je je appartement verlaat.
- Warme kleding, met name schoenen en sokken voor de kleine ter preventie van koude voeten ;)

Nogmaals bedankt dat jullie ons hebben gevolgd, de reacties en het meereizen. Nog een special thanks voor Peppa Big, Curious George en Buurman&Buurman voor het entertainment onderweg. Nu op naar het vliegveld en tot snel!